[ Pobierz całość w formacie PDF ]
map i ekspresu do kawy, reszta nie ma znaczenia.
- Zamierzam też nauczyć się gotować - mówiła z zabawnym grymasem. -
Podobno nic tak nie zniewala mężczyzn, jak dobre jedzenie.
Poczuł, jak dreszcze przebiegają przez jego ciało, i odezwał się ze
śmiechem:
- Nie musisz sięgać po takie metody, żeby mnie zniewolić - powiedział,
błądząc palcami po jej włosach. -Wiesz, że nie potrafiłbym już żyć bez ciebie.
Nie masz pojęcia, jaką pustkę poczułem, gdy dowiedziałem się, że chcesz
wyjechać.
- Wiem, bo tak samo czułam się w Kalifornii. Wiedziałam, że będzie mi
ciężko bez ciebie, ale myślałam, że zagłuszę to pracą i nauką. Wstyd się
przyznać, ale byłam zazdrosna nawet o Jamala. To prawda - dodała, widząc
zdumienie w jego oczach. - Widziałam, ile on dla ciebie znaczy i też chciałam
być dla ciebie tak ważna.
- Jesteś najważniejsza - zapewnił z uczuciem.
- Kochany, obejmij mnie mocno, żebym uwierzyła, że to nie sen -
szepnęła.
Przytulił ją do siebie i powiedział wzruszony:
- Pozwól, że zadzwonię do Archera i powiem mu o wszystkim. Bardzo się
martwił, że straci jednego z najlepszych strażników. A inni też pewnie ucieszą
się, że zostajesz. - Wycisnął na jej ustach mocny pocałunek i dodał: - Chyba
wiedziałaś, że jesteś jedną z największych atrakcji tego parku? - Spojrzała na
niego zdziwiona, więc wyjaśnił: - Musiałaś wiedzieć, że wszyscy wolni
strażnicy natychmiast umówiliby się z tobą, gdybyś tylko się zgodziła! Ledwie
tu przyjechałem, wszyscy mówili mi, jakie to szczęście, że mieszkam w domku
115
An43
us
o
l
a
d
n
a
c
s
numer dziesięć. - Roześmiał się głośno i powiedział zadowolony: - Chcę
widzieć ich miny, gdy ogłosimy nasze zaręczyny. Pewnie wpadną w rozpacz,
kiedy się dowiedzą.
Ukryła twarz na jego piersi, ciągle oszołomiona własnym szczęściem.
- Wygląda na to, że zgarnąłem główną nagrodę - wyszeptał nad jej głową.
Stały związek, którego tak bardzo bał się przez całe życie, właśnie stał się
faktem. A on nie miał już siły, żeby się przed nim bronić. I było mu z tym
bardzo dobrze. Lepiej, niż mógłby kiedykolwiek przypuszczać.
KONIEC
116
An43
us
o
l
a
d
n
a
c
s [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl karpacz24.htw.pl
map i ekspresu do kawy, reszta nie ma znaczenia.
- Zamierzam też nauczyć się gotować - mówiła z zabawnym grymasem. -
Podobno nic tak nie zniewala mężczyzn, jak dobre jedzenie.
Poczuł, jak dreszcze przebiegają przez jego ciało, i odezwał się ze
śmiechem:
- Nie musisz sięgać po takie metody, żeby mnie zniewolić - powiedział,
błądząc palcami po jej włosach. -Wiesz, że nie potrafiłbym już żyć bez ciebie.
Nie masz pojęcia, jaką pustkę poczułem, gdy dowiedziałem się, że chcesz
wyjechać.
- Wiem, bo tak samo czułam się w Kalifornii. Wiedziałam, że będzie mi
ciężko bez ciebie, ale myślałam, że zagłuszę to pracą i nauką. Wstyd się
przyznać, ale byłam zazdrosna nawet o Jamala. To prawda - dodała, widząc
zdumienie w jego oczach. - Widziałam, ile on dla ciebie znaczy i też chciałam
być dla ciebie tak ważna.
- Jesteś najważniejsza - zapewnił z uczuciem.
- Kochany, obejmij mnie mocno, żebym uwierzyła, że to nie sen -
szepnęła.
Przytulił ją do siebie i powiedział wzruszony:
- Pozwól, że zadzwonię do Archera i powiem mu o wszystkim. Bardzo się
martwił, że straci jednego z najlepszych strażników. A inni też pewnie ucieszą
się, że zostajesz. - Wycisnął na jej ustach mocny pocałunek i dodał: - Chyba
wiedziałaś, że jesteś jedną z największych atrakcji tego parku? - Spojrzała na
niego zdziwiona, więc wyjaśnił: - Musiałaś wiedzieć, że wszyscy wolni
strażnicy natychmiast umówiliby się z tobą, gdybyś tylko się zgodziła! Ledwie
tu przyjechałem, wszyscy mówili mi, jakie to szczęście, że mieszkam w domku
115
An43
us
o
l
a
d
n
a
c
s
numer dziesięć. - Roześmiał się głośno i powiedział zadowolony: - Chcę
widzieć ich miny, gdy ogłosimy nasze zaręczyny. Pewnie wpadną w rozpacz,
kiedy się dowiedzą.
Ukryła twarz na jego piersi, ciągle oszołomiona własnym szczęściem.
- Wygląda na to, że zgarnąłem główną nagrodę - wyszeptał nad jej głową.
Stały związek, którego tak bardzo bał się przez całe życie, właśnie stał się
faktem. A on nie miał już siły, żeby się przed nim bronić. I było mu z tym
bardzo dobrze. Lepiej, niż mógłby kiedykolwiek przypuszczać.
KONIEC
116
An43
us
o
l
a
d
n
a
c
s [ Pobierz całość w formacie PDF ]