[ Pobierz całość w formacie PDF ]
żydowskimi Mordechaja Gebirtiga (5000 zł); opracowanie internetowego serwisu Jidełe -
%7łydowskie Pismo Otwarte (8752 zł); Co pod koniec XX wieku jest jeszcze tematem tabu?
(2500 zł); organizacja Dnia Litewskiego (1000 zł), organizacja I Dni Kultury Indiańskiej
(6000 zł); organizacja III Międzywojewódzkiego Konkursu Poezji Frywolnej Renesansu i
Baroku (2000 zł); organizacja imprezy kulturalnej Zwięto Unii Europejskiej Dzień Europy
w Oleśnicy (6000 zł); organizacja imprezy kulturalno-ekologicznej II Wojewódzki Kult
Ziemi , Organizacja II Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Mniejszości Narodowych i
Etnicznych (5000 zł); koszty pobytu w Polsce przedstawicieli American Jewish Committe
(15 000 zł); renowacja cmentarza żydowskiego w Aodzi (5000 zł), organizacja w Pińczowie
seminarium dla działaczy samorządowych na temat roli %7łydów w historii miasta i regionu
(4000 zł); organizacja konferencji %7łydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich
(8000 zł); organizacja VIII Festiwalu Kultury %7łydowskiej (25 000 zł); przygotowanie
wystawy poświęconej warszawskiemu gettu (20 000 zł) itp., itd. Wiele tam imprez
europejskich , jeszcze więcej dotyczących mniejszości narodowych. Wiele imprez
związanych z kulturą poszczególnych regionów. Mało albo w ogóle dotyczących wielkiej
kultury polskiej, nie mówiąc już o katolickiej. Ale czy to, co polskie i katolickie jest ambitne?
Zladami Fundacji Batorego OZKA
Fundacja Batorego wspiera różne, jak to określił jej rzecznik prasowy P. Halbersztat w
swym Sprostowaniu będącym reakcją na jeden z artykułów w ND, społecznie użyteczne
inicjatywy . Jedną z takich inicjatyw jest OZKA Ośrodek Informacji Zrodowisk Kobiecych.
Jest to dobry, jak mi się wydaje, przykład. Fundacja Batorego przeznaczyła w 1998 roku 10
318 zł na jego działalność i 6840 zł na opracowanie stron www w ramach projektu OZKA w
Internecie . Przyjrzyjmy się tylko tekstom zamieszczonym na tych stronach.
Tematem spotkania z cyklu Rozmowy w OZCe , które odbyło się 17 czerwca 1998 roku,
były, jak czytamy tam, Idolki, autorytety, wzorce . Wzięły w nim udział studentki,
profesorki, przedstawicielki organizacji kobiecych oraz sympatyczki OZKi . Kobiety te
rozmawiały o kobiecych wzorcach, potrzebie identyfikacji i próbach odkrycia własnych
korzeni . Na internetowych stronach OZK-i przedstawiono fragmenty niektórych wypowiedzi
tych pań.
Tak więc np. pani K. Sz. stwierdziła: Publiczne relacje są tak zdominowane przez męski
sadomasochizm, że naśladując ten wzór zachowania kobieta może sobie wytworzyć pole, w
którym będzie szefem. Jeśli jednak chce zachować cechy kobiece, ceną będzie to, że nie
wejdzie w rolę szefa. Dla mnie w tym, co kobiece, kryją się pewne znaczenia symboliczne:
otwarcie, głęboko rozumiana dialogiczność, opiekuńczość zamiast dominacji. Daleko idącą
zmianą byłoby, gdybyśmy mogły wyobrazić sobie kobietę w relacjach z innymi kobietami na
polu instytucjonalnym, publicznym. Pytanie, skąd kobieta by się tam wzięła. Myślę, że może
tak się zdarzyć, wówczas tworzyłaby inną relację władzy. Nie byłoby sadomasochizmu,
dominacji, pojawiłby się dialog i otwartość.
Pani A. G. powiedziała zaś: Tak się składa, że jedna z moich idolek jest również lesbijką,
toteż moje przyjaciółki sądziły, że jestem jej kochanką. Wybiło mnie to z równowagi, gdyż
była to relacja czysto platoniczna, a jednocześnie szalenie intensywna. Nie mogłam więc
potwierdzić ani zaprzeczyć; na to, co czułam, nie ma w kulturze języka. Ciekawi mnie, jak
więz między kobietami wpisuje się w rozmaite tabu kulturowe, czy to milczenie jakoś je
zmienia.
Pani K. A. wyznała: Czterech pancernych odbierałam silnie - były to najwcześniejsze wzorce,
do których mogłam się jakoś dopasować, jednak ani Marusia, ani Lidka mi nie wystarczały:
nie strzelały do Niemców. Wcześnie przeczytałam całą Trylogię i nie da się ukryć, że jej [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl karpacz24.htw.pl
żydowskimi Mordechaja Gebirtiga (5000 zł); opracowanie internetowego serwisu Jidełe -
%7łydowskie Pismo Otwarte (8752 zł); Co pod koniec XX wieku jest jeszcze tematem tabu?
(2500 zł); organizacja Dnia Litewskiego (1000 zł), organizacja I Dni Kultury Indiańskiej
(6000 zł); organizacja III Międzywojewódzkiego Konkursu Poezji Frywolnej Renesansu i
Baroku (2000 zł); organizacja imprezy kulturalnej Zwięto Unii Europejskiej Dzień Europy
w Oleśnicy (6000 zł); organizacja imprezy kulturalno-ekologicznej II Wojewódzki Kult
Ziemi , Organizacja II Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Mniejszości Narodowych i
Etnicznych (5000 zł); koszty pobytu w Polsce przedstawicieli American Jewish Committe
(15 000 zł); renowacja cmentarza żydowskiego w Aodzi (5000 zł), organizacja w Pińczowie
seminarium dla działaczy samorządowych na temat roli %7łydów w historii miasta i regionu
(4000 zł); organizacja konferencji %7łydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich
(8000 zł); organizacja VIII Festiwalu Kultury %7łydowskiej (25 000 zł); przygotowanie
wystawy poświęconej warszawskiemu gettu (20 000 zł) itp., itd. Wiele tam imprez
europejskich , jeszcze więcej dotyczących mniejszości narodowych. Wiele imprez
związanych z kulturą poszczególnych regionów. Mało albo w ogóle dotyczących wielkiej
kultury polskiej, nie mówiąc już o katolickiej. Ale czy to, co polskie i katolickie jest ambitne?
Zladami Fundacji Batorego OZKA
Fundacja Batorego wspiera różne, jak to określił jej rzecznik prasowy P. Halbersztat w
swym Sprostowaniu będącym reakcją na jeden z artykułów w ND, społecznie użyteczne
inicjatywy . Jedną z takich inicjatyw jest OZKA Ośrodek Informacji Zrodowisk Kobiecych.
Jest to dobry, jak mi się wydaje, przykład. Fundacja Batorego przeznaczyła w 1998 roku 10
318 zł na jego działalność i 6840 zł na opracowanie stron www w ramach projektu OZKA w
Internecie . Przyjrzyjmy się tylko tekstom zamieszczonym na tych stronach.
Tematem spotkania z cyklu Rozmowy w OZCe , które odbyło się 17 czerwca 1998 roku,
były, jak czytamy tam, Idolki, autorytety, wzorce . Wzięły w nim udział studentki,
profesorki, przedstawicielki organizacji kobiecych oraz sympatyczki OZKi . Kobiety te
rozmawiały o kobiecych wzorcach, potrzebie identyfikacji i próbach odkrycia własnych
korzeni . Na internetowych stronach OZK-i przedstawiono fragmenty niektórych wypowiedzi
tych pań.
Tak więc np. pani K. Sz. stwierdziła: Publiczne relacje są tak zdominowane przez męski
sadomasochizm, że naśladując ten wzór zachowania kobieta może sobie wytworzyć pole, w
którym będzie szefem. Jeśli jednak chce zachować cechy kobiece, ceną będzie to, że nie
wejdzie w rolę szefa. Dla mnie w tym, co kobiece, kryją się pewne znaczenia symboliczne:
otwarcie, głęboko rozumiana dialogiczność, opiekuńczość zamiast dominacji. Daleko idącą
zmianą byłoby, gdybyśmy mogły wyobrazić sobie kobietę w relacjach z innymi kobietami na
polu instytucjonalnym, publicznym. Pytanie, skąd kobieta by się tam wzięła. Myślę, że może
tak się zdarzyć, wówczas tworzyłaby inną relację władzy. Nie byłoby sadomasochizmu,
dominacji, pojawiłby się dialog i otwartość.
Pani A. G. powiedziała zaś: Tak się składa, że jedna z moich idolek jest również lesbijką,
toteż moje przyjaciółki sądziły, że jestem jej kochanką. Wybiło mnie to z równowagi, gdyż
była to relacja czysto platoniczna, a jednocześnie szalenie intensywna. Nie mogłam więc
potwierdzić ani zaprzeczyć; na to, co czułam, nie ma w kulturze języka. Ciekawi mnie, jak
więz między kobietami wpisuje się w rozmaite tabu kulturowe, czy to milczenie jakoś je
zmienia.
Pani K. A. wyznała: Czterech pancernych odbierałam silnie - były to najwcześniejsze wzorce,
do których mogłam się jakoś dopasować, jednak ani Marusia, ani Lidka mi nie wystarczały:
nie strzelały do Niemców. Wcześnie przeczytałam całą Trylogię i nie da się ukryć, że jej [ Pobierz całość w formacie PDF ]