[ Pobierz całość w formacie PDF ]
oburzenie: ktoś albo coś zadrwiło sobie z niego okrutnie& Ale dlaczego?
Heywood Floyd, oddalony od wnuka o pięćdziesiąt milionów kilometrów a z każdą sekundą
bliższy o kilkaset nie krył lekkiego wzburzenia, lecz w jego głosie pobrzmiewały tony radości,
a nawet szczęścia. Wiedział już, że wnuk jest bezpieczny.
Mam dla was dobrÄ… nowinÄ™. Prom przyleci najpierw po was. Zrzuci trochÄ™ lekarstw
Galaktyce , po czym zabierze was na pokład i w czasie następnego orbitowania dostarczy na
Wszechświat . Po pięciu dalszych okrążeniach Wszechświat wyląduje na Europie. Powitasz
przyjaciół już u nas.
Nie będę rozwodził się więcej& Chciałem ci jeszcze tylko powiedzieć, jak bardzo się cieszę, że
się spotkamy. Jest tyle spraw do omówienia. Czekam na twoją odpowiedz za niech no
sprawdzÄ™ trzy minuty.
Przez chwilę na pokładzie promu panowała absolutna cisza. Van der Berg nie śmiał spojrzeć na
Floyda, który w końcu włączył mikrofon i powiedział wolno:
Dziadku& Co za cudowna niespodzianka! Wciąż jestem zaszokowany. Wiem jedno:
spotkałem cię na Europie i powiedziałeś mi żegnaj& Nie oszalałem i nie wymyśliłem tego!
Po& porozmawiamy o tym pózniej. Pamiętasz, jak Dave Bowman rozmawiał z tobą na
Discovery ? Może przydarzyło mi się coś podobnego.
Nic nie możemy zrobić, jak tylko czekać na przybycie promu. U nas wszystko w porządku od
czasu do czasu trzęsie się grunt pod nogami, ale nic nam nie grozi. Do zobaczenia i& kocham
ciÄ™.
Nie był pewny, czy kiedyś mówił tak do dziadka.
Pierwszego dnia kabina promu zaczęła cuchnąć. Drugiego dnia, jeszcze tego nie czuli, ale
zgodzili się, że jedzenie straciło smak. Mieli także kłopoty ze spaniem i oskarżali się nawzajem
o chrapanie.
Trzeciego dnia, mimo częstych komunikatów z Wszechświata , Galaktyki , a nawet z Ziemi,
zaczęli się nudzić. Jak długo można opowiadać sobie nieprzyzwoite kawały?
Na szczęście był to już ostatni dzień. Zanim dobiegnie końca, na Europie pojawi się Lady
Jasmine szukajÄ…ca zagubionego dziecka.
55. Magma
Baas* odezwał się mieszkaniowy zestaw komunikacyjny. - Nagrałem transmisję specjalną z
Ganimedesa, kiedy pan spał. Czy życzy pan sobie teraz obejrzeć ten program?
*Forma grzecznościowa w języku afrikaans, oznaczająca panie . Używana przez
czarnoskórych mieszkańców RPA w stosunku do białych (przyp. tłum.).
Tak odparł doktor Paul Kreuger. Przyspiesz dziesięć razy. I wyłącz dzwięk.
Na początku zawsze pokazują dużo śmieci, do których będzie mógł wrócić, jeśli okaże się to
konieczne. Chciał możliwie szybko zobaczyć to, co najważniejsze.
Najpierw mignęły napisy. Potem ujrzał stojącego gdzieś na Ganimedesie Victora Willisa, który
gestykulował dziko i otwierał usta niczym ryba. Doktor Paul Kreuger, jak wielu prawdziwych
naukowców, był nieco uprzedzony do Willisa, choć zdawał sobie sprawę, że pełni on pożyteczną
funkcjÄ™.
Willis zniknął nagle, a na ekranie ukazał się nieruchomy obiekt Góra Zeusa. Prawdę mówiąc,
góra zmieniała położenie szybciej niż jakikolwiek inny znany szczyt. Doktor Kreuger ze
zdumieniem stwierdził, że wygląda zupełnie inaczej niż w czasie poprzedniej transmisji z
Europy.
Czas rzeczywisty rzucił. Dzwięk.
& prawie o sto metrów każdego dnia, a przechył zwiększył się o piętnaście stopni. W pobliżu
odnotowano gwałtowną działalność tektoniczną, wokół podstawy góry zaś stwierdzono znaczny
wypływ lawy. Jest ze mną doktor van der Berg. Van, co myślisz o tym wszystkim?
Bratanek wygląda zaskakująco dobrze pomyślał Paul Kreuger. Jeśli się uwzględni, przez co
musiał przejść. Nasza krew, oczywiście&
Warstwa wierzchnia nie jest w stanie utrzymać ciężaru Zeusa& Uległa naruszeniu podczas
zderzenia i zapada się. Góra obsuwa się pod własnym ciężarem; proces ów trwa od samego
początku, ale przez kilka ostatnich tygodni wyraznie nabrał tempa. Zmiany położenia następują z
dnia na dzień.
Ile czasu upłynie, zanim góra zniknie z powierzchni Europy?
Mówiąc szczerze, nie mogę uwierzyć, że do tego dojdzie&
W tym momencie pokazano kolejny widok góry, a zza kadru odezwał się Willis:
Doktor van der Berg wypowiedział te słowa przed dwoma dniami. Van, co myślisz teraz na ten
temat?
No cóż, chyba nie miałem racji. Zeus opada z szybkością windy. Wydarzyło się coś zupełnie
niesamowitego& Nad powierzchnią jest jeszcze tylko pół kilometra góry! Odmawiam
jakichkolwiek prognoz&
Całkiem słusznie, van. Cóż, tak sprawy miały się wczoraj. Teraz chciałbym zaprezentować
państwu filmową sekwencję poklatkową, przedstawiającą proces zapadania się Góry Zeusa w
przyśpieszonym tempie. Niestety, nie udało się nam sfilmować całego procesu, nasza kamera
bowiem uległa zniszczeniu.
Doktor Paul Kreuger pochylił się w stronę telewizora i z napięciem wpatrywał w ostatni akt
długiego dramatu, w którym odegrał tak istotną, mimo że mało prawdopodobną rolę.
Nie musiał przyspieszać powtórki: film puszczano sto razy szybciej niż normalnie. Godziny
zmieniały się w minuty, a przy tym ludzkie życie stawało się życiem motyla.
Patrzył na zapadającą się Górę Zeusa. Wokół szczytu szalało morze płynnej siarki, która
gwałtownie tryskała ku niebu, tworząc świetliste, błękitne parabole. Obraz przypominał reportaż
z katastrofy morskiego statku, który podczas burzy szedł na dno w otoczeniu ogni świętego
Elma. Nawet efektowne wybuchy wulkanów na Io nie mogły równać się z tym pokazem siły.
Największy z odkrytych przez człowieka skarbów znika nam z oczu mówił Willis
przyciszonym, pełnym szacunku głosem. Niestety, nie możemy państwu pokazać finału. Oto
dlaczego&
Film zwolnił do czasu rzeczywistego. Nad powierzchnią satelity widać było jedynie kilkaset
metrów góry; erupcje wokół przebiegały jakby leniwiej.
Nagle cały obraz przechylił się. Stabilizatory kamery, toczące dotąd nierówny bój z wstrząsami
sejsmicznymi, poddały się. Przez chwilę mogło się wydawać, że góra znowu rośnie ale nic z
tego, przewrócił się po prostu statyw kamery. Ostatnim obrazem z Europy było zbliżenie
rozżarzonej fali siarki podpływającej do aparatu.
Zniknęły na zawsze! lamentował Willis. Bogactwa nieskończenie większe od wszystkich
zasobów kopalń Golconda i Kimberley! Cóż za niepowetowana, tragiczna strata!
Co za idiota! oburzył się doktor Kreuger. Czy nie zdaje sobie sprawy&
Nadszedł czas, by napisać kolejny list do Nature . Tego sekretu już nie da się ukryć.
56. Teoria perturbacyjna
Od: Profesora Paula Kreugera, FRS itd.
Do: Wydawcy NATURE , Bank Danych (dostępu publicznego)
TEMAT: GÓRA ZEUSA I JOWIACSKIE DIAMENTY [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl karpacz24.htw.pl
oburzenie: ktoś albo coś zadrwiło sobie z niego okrutnie& Ale dlaczego?
Heywood Floyd, oddalony od wnuka o pięćdziesiąt milionów kilometrów a z każdą sekundą
bliższy o kilkaset nie krył lekkiego wzburzenia, lecz w jego głosie pobrzmiewały tony radości,
a nawet szczęścia. Wiedział już, że wnuk jest bezpieczny.
Mam dla was dobrÄ… nowinÄ™. Prom przyleci najpierw po was. Zrzuci trochÄ™ lekarstw
Galaktyce , po czym zabierze was na pokład i w czasie następnego orbitowania dostarczy na
Wszechświat . Po pięciu dalszych okrążeniach Wszechświat wyląduje na Europie. Powitasz
przyjaciół już u nas.
Nie będę rozwodził się więcej& Chciałem ci jeszcze tylko powiedzieć, jak bardzo się cieszę, że
się spotkamy. Jest tyle spraw do omówienia. Czekam na twoją odpowiedz za niech no
sprawdzÄ™ trzy minuty.
Przez chwilę na pokładzie promu panowała absolutna cisza. Van der Berg nie śmiał spojrzeć na
Floyda, który w końcu włączył mikrofon i powiedział wolno:
Dziadku& Co za cudowna niespodzianka! Wciąż jestem zaszokowany. Wiem jedno:
spotkałem cię na Europie i powiedziałeś mi żegnaj& Nie oszalałem i nie wymyśliłem tego!
Po& porozmawiamy o tym pózniej. Pamiętasz, jak Dave Bowman rozmawiał z tobą na
Discovery ? Może przydarzyło mi się coś podobnego.
Nic nie możemy zrobić, jak tylko czekać na przybycie promu. U nas wszystko w porządku od
czasu do czasu trzęsie się grunt pod nogami, ale nic nam nie grozi. Do zobaczenia i& kocham
ciÄ™.
Nie był pewny, czy kiedyś mówił tak do dziadka.
Pierwszego dnia kabina promu zaczęła cuchnąć. Drugiego dnia, jeszcze tego nie czuli, ale
zgodzili się, że jedzenie straciło smak. Mieli także kłopoty ze spaniem i oskarżali się nawzajem
o chrapanie.
Trzeciego dnia, mimo częstych komunikatów z Wszechświata , Galaktyki , a nawet z Ziemi,
zaczęli się nudzić. Jak długo można opowiadać sobie nieprzyzwoite kawały?
Na szczęście był to już ostatni dzień. Zanim dobiegnie końca, na Europie pojawi się Lady
Jasmine szukajÄ…ca zagubionego dziecka.
55. Magma
Baas* odezwał się mieszkaniowy zestaw komunikacyjny. - Nagrałem transmisję specjalną z
Ganimedesa, kiedy pan spał. Czy życzy pan sobie teraz obejrzeć ten program?
*Forma grzecznościowa w języku afrikaans, oznaczająca panie . Używana przez
czarnoskórych mieszkańców RPA w stosunku do białych (przyp. tłum.).
Tak odparł doktor Paul Kreuger. Przyspiesz dziesięć razy. I wyłącz dzwięk.
Na początku zawsze pokazują dużo śmieci, do których będzie mógł wrócić, jeśli okaże się to
konieczne. Chciał możliwie szybko zobaczyć to, co najważniejsze.
Najpierw mignęły napisy. Potem ujrzał stojącego gdzieś na Ganimedesie Victora Willisa, który
gestykulował dziko i otwierał usta niczym ryba. Doktor Paul Kreuger, jak wielu prawdziwych
naukowców, był nieco uprzedzony do Willisa, choć zdawał sobie sprawę, że pełni on pożyteczną
funkcjÄ™.
Willis zniknął nagle, a na ekranie ukazał się nieruchomy obiekt Góra Zeusa. Prawdę mówiąc,
góra zmieniała położenie szybciej niż jakikolwiek inny znany szczyt. Doktor Kreuger ze
zdumieniem stwierdził, że wygląda zupełnie inaczej niż w czasie poprzedniej transmisji z
Europy.
Czas rzeczywisty rzucił. Dzwięk.
& prawie o sto metrów każdego dnia, a przechył zwiększył się o piętnaście stopni. W pobliżu
odnotowano gwałtowną działalność tektoniczną, wokół podstawy góry zaś stwierdzono znaczny
wypływ lawy. Jest ze mną doktor van der Berg. Van, co myślisz o tym wszystkim?
Bratanek wygląda zaskakująco dobrze pomyślał Paul Kreuger. Jeśli się uwzględni, przez co
musiał przejść. Nasza krew, oczywiście&
Warstwa wierzchnia nie jest w stanie utrzymać ciężaru Zeusa& Uległa naruszeniu podczas
zderzenia i zapada się. Góra obsuwa się pod własnym ciężarem; proces ów trwa od samego
początku, ale przez kilka ostatnich tygodni wyraznie nabrał tempa. Zmiany położenia następują z
dnia na dzień.
Ile czasu upłynie, zanim góra zniknie z powierzchni Europy?
Mówiąc szczerze, nie mogę uwierzyć, że do tego dojdzie&
W tym momencie pokazano kolejny widok góry, a zza kadru odezwał się Willis:
Doktor van der Berg wypowiedział te słowa przed dwoma dniami. Van, co myślisz teraz na ten
temat?
No cóż, chyba nie miałem racji. Zeus opada z szybkością windy. Wydarzyło się coś zupełnie
niesamowitego& Nad powierzchnią jest jeszcze tylko pół kilometra góry! Odmawiam
jakichkolwiek prognoz&
Całkiem słusznie, van. Cóż, tak sprawy miały się wczoraj. Teraz chciałbym zaprezentować
państwu filmową sekwencję poklatkową, przedstawiającą proces zapadania się Góry Zeusa w
przyśpieszonym tempie. Niestety, nie udało się nam sfilmować całego procesu, nasza kamera
bowiem uległa zniszczeniu.
Doktor Paul Kreuger pochylił się w stronę telewizora i z napięciem wpatrywał w ostatni akt
długiego dramatu, w którym odegrał tak istotną, mimo że mało prawdopodobną rolę.
Nie musiał przyspieszać powtórki: film puszczano sto razy szybciej niż normalnie. Godziny
zmieniały się w minuty, a przy tym ludzkie życie stawało się życiem motyla.
Patrzył na zapadającą się Górę Zeusa. Wokół szczytu szalało morze płynnej siarki, która
gwałtownie tryskała ku niebu, tworząc świetliste, błękitne parabole. Obraz przypominał reportaż
z katastrofy morskiego statku, który podczas burzy szedł na dno w otoczeniu ogni świętego
Elma. Nawet efektowne wybuchy wulkanów na Io nie mogły równać się z tym pokazem siły.
Największy z odkrytych przez człowieka skarbów znika nam z oczu mówił Willis
przyciszonym, pełnym szacunku głosem. Niestety, nie możemy państwu pokazać finału. Oto
dlaczego&
Film zwolnił do czasu rzeczywistego. Nad powierzchnią satelity widać było jedynie kilkaset
metrów góry; erupcje wokół przebiegały jakby leniwiej.
Nagle cały obraz przechylił się. Stabilizatory kamery, toczące dotąd nierówny bój z wstrząsami
sejsmicznymi, poddały się. Przez chwilę mogło się wydawać, że góra znowu rośnie ale nic z
tego, przewrócił się po prostu statyw kamery. Ostatnim obrazem z Europy było zbliżenie
rozżarzonej fali siarki podpływającej do aparatu.
Zniknęły na zawsze! lamentował Willis. Bogactwa nieskończenie większe od wszystkich
zasobów kopalń Golconda i Kimberley! Cóż za niepowetowana, tragiczna strata!
Co za idiota! oburzył się doktor Kreuger. Czy nie zdaje sobie sprawy&
Nadszedł czas, by napisać kolejny list do Nature . Tego sekretu już nie da się ukryć.
56. Teoria perturbacyjna
Od: Profesora Paula Kreugera, FRS itd.
Do: Wydawcy NATURE , Bank Danych (dostępu publicznego)
TEMAT: GÓRA ZEUSA I JOWIACSKIE DIAMENTY [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]